Een groot deel van mijn leven, en daarmee de inhoud van deze website, draait om het investeren in mijn gezondheid. Dit heeft een overwegend medische reden: ik heb namelijk coeliakie. Dit betekent dat ik geheel onvrijwillig glutenvrij door het leven ga. Iets dat in eerste instantie misschien niet superfijn klinkt, maar waar ik inmiddels toch behoorlijk mijn weg in weet te vinden. Maar voor ik je daar van alles over ga vertellen, vind je het wellicht fijn om wat meer uitleg te krijgen over dit ziektebeeld. So that’s what this is all about!
Ik durf te wedden dat je even struikelde over de uitspraak van ‘coeliakie‘. Was dat niet het geval? Dan sprak je het waarschijnlijk nét niet goed uit. Geeft niets, want ik ben er juist om je het een en ander uit te leggen over dit gekke mankement.
‘Coeliakie’ spreek je uit als seu-lie-ja-kíé en het is een auto-immuunziekte die er voor zorgt dat ik niet tegen gluten kan.
Een korte coeliakie-geschiedenisles
De ziekte werd voor het eerst genoemd door een Griekse arts rond het jaar 100, dus dat gedoe rondom gluten is niks nieuws. Toch maakte de behandeling door middel van het glutenvrije dieet pas echt sprongen rond de Tweede Wereldoorlog van de vorige eeuw. De Nederlandse kinderarts Willem-Karel Dicke ontdekte namelijk dat kinderen met coeliakie tijdens de hongerwinter flink minder last hadden, wat weer gelinkt kon worden aan een gebrek aan brood (en daarmee gluten) in het voedingspatroon van die periode. De arts promoveerde, in Utrecht notabene, en de tot nu toe meest effectieve behandelmethode voor coeliakie was geboren: levenslang glutenvrij eten als ‘medicijn’.
Maar hoe werkt coeliakie?
Wanneer iemand met coeliakie wél gluten binnen krijgt, gaat er een hoop mis. Het auto-immuunsysteem herkent gluten niet en gaat dit uit alle macht bestrijden. Door deze reactie ontstaan er ontstekingen in het slijmvlies van de dunne darm. De vlokken in die dunne darm, ook wel bekend als villi, breken daardoor af. Hierdoor worden voedingsstoffen in mindere mate of helemaal niet meer opgenomen, met alle gevolgen van dien.
Qua lichamelijke klachten uit dit zich op allerlei manieren, in verschillende gradaties. Maar de meest voorkomende consequenties van contact met gluten, uiten zich meestal in de vorm van:
- buikklachten zoals diarree, braken, verstopping, krampen en gasvorming
- lusteloosheid
- bloedarmoede
- stemmingswisselingen
- gebrek aan eetlust
- groeiachterstand
- …en de rest van de symptomen vind je hier
Klinkt allemaal best ranzig hèh? Vind ik ook. En dat is ook precies waarom ik op mijn 19e even bij de huisarts op de thee ging. Want met een mooie combinatie van bovengenoemde symptomen, voelde ik me binnen een half jaar tijd steeds minder lekker. Zelf dacht ik niet aan coeliakie, maar de huisarts gelukkig wel. Hierdoor werd de diagnose coeliakie heel snel gesteld en kon ik gaan werken aan mijn herstel.
Het medicijn voor coeliakie
…ja, dat is er dus eigenlijk nie(t). De enige manier om een beetje vrolijk, vief en vitaal door het leven te fietsen, is door een volledig glutenvrij dieet te volgen. En dat kijkt nogal nauw: iedere kruimel is er één teveel. Coeliakie is voor mij dus een hele serieuze zaak en dat is precies waarom je er op deze site één en ander over zal lezen. Maar ik kan me voorstellen dat die materie voor jou soms nog best complex kan zijn, dus mocht je er vragen over hebben, stel ze dan gerust, ik beantwoord ze met plezier.
Meer weten over gluten? Lees dan hier verder.
