“Jaaa, maar dat kan natuurlijk ook met CHOCOLA!”
Dat is wat ik dacht toen ik plak nummer 2 van mijn tijgernoot-mueslibrood achter de kiezen had. Niet dat ik die niet lekker vond, maar als je me een beetje kent weet je dat ik het liefst met iets choco-achtigs ontbijt. Keeps me sane, you know.
BRB, even de boel ombouwen
Dus bouwde ik het broodje om naar een donkere variant, met minimale inspanning. Ik had nog nooit een bestaand recept veranderd in een chocoladevariant, dus daarom dacht ik: dat komt vast wel goed. Gewoon wat meel vervangen voor cacaopoeder, en misschien wat extra vocht toevoegen. De rest is geschiedenis 🙂
Ik nam ook wat andere noten, gebruikte andere vruchten en was daardoor – voor de verandering – wél direct tevreden over de smaak. Deze jongen is misschien iets minder interessant qua looks, maar de smaak liegt er zeker niet om.
Lekker gooey
Wanneer je hem iets korter bakt dan de lichtere variant blijft hij lekker gooey, en dat vind ik zelf bij chocoladedingen altijd een hele fijne structuur. Heb je hem liever wat droger, zet hem dan gewoon wat langer in de oven!
Toen ik op Instagram langs dit recept scrollde van Oh My Pie, begon ik opslag te kwijlen. Dit glutenvrije apparaat zag er zó lekker klef en vullend uit. Binnen een dag haalde ik alle iets-minder-doorsnee ingrediënten in huis en ging ik aan de slag.
Mislukt
Maar ik bak nou eenmaal niet súper vaak, dus toen ik mijn eerste poging eenmaal geproefd had, was ik niet helemaal tevreden. Ik had tussendoor wel wat cheeky, sneaky likjes van het beslag genomen, maar kon simpelweg niet goed genoeg inschatten hoe deze vriend na zijn transformatie in de oven zou smaken.
tijgernoot-mueslibrood, poging 1
Het resultaat was voor mij daardoor niet gaar, zoet of fijn genoeg. Dit kwam helaas ook doordat ik een siliconen bakvorm had gebruikt die een vervelende smaak aan mijn broodje gaf, dus besloot ik het nogmaals te proberen. Ik voegde wat extra dingen toe waardoor de ingrediëntenlijst significant langer werd, maar dat vond ik het uiteindelijk helemaal waard.
Herkansing
Zo werd mijn tweede poging een zoeter, vullender en chewy-er tijgernoot-mueslibrood dat wél precies smaakte als ik hoopte! Ik gebruikte deze keer bakpapier in mijn bakvorm (21 cm) en dat scheelde onwijs in smaak. Ik swopte de cashewnoten voor amandelen, stopte er gedroogde vijgen in en vond bij Lidl een cranberry-rozijnenmix die de stukken dadel perfect vervingen.
Toen het broodje eenmaal goed afgekoeld was sneed ik hem in 7 flinke plakken, die ik apart verpakte en invroor. Zo heb ik elke dag een vers ontbijtje of vullende snack voor tussendoor.
De goodies die ik in dit tijgernoot-muesliebrood heb gestopt zijn dingen die ik zelf heel lekker vind, maar voel je alsjeblieft vrij om al die dingen te vervangen voor wat je zelf nog in huis hebt of een beter idee vindt.
35 gram ongezwavelde abrikozen (die zijn wat steviger dan de gewelde exemplaren)
35 gram gedroogde vijgen
60 gram cranberry/rozijn mix
30 gram zonnebloempitten
1 ei
1/2 theelepel zout
Zoetstof of suiker (doseren naar behoefte)
2 theelepels vanillearoma (Dille & Kamille)
Instructies
Doe het tijgernootmeel, havermeel, havermout, kaneel en bakpoeder in een kom er roer even door elkaar
Voeg de amandelmelk toe, roer door elkaar en laat een half uurtje staan
Verwarm je oven voor op 180-190 graden en bekleed een bakvorm met bakpapier (of vet hem in met smeersel naar keuze)
Hak ondertussen de noten en gedroogde vruchten fijn tot gewenste grootte (ik houd zelf van wat grotere stukken) en houd een klein beetje apart als garnering
Voeg het ei toe aan het beslag en mix even kort. Daarna mag het zout, de zoetstof en vanillearoma erbij, gevolgd door de (fijngehakte) goodies
Stort het beslag in een cakevorm, garneer het broodje en schuif hem 35-45 minuten in de oven